Hoe denken de verschillende landen van de Europese Unie over mensenhandel, en wat zijn hun maatregelen?

Mensenhandel komt overal in de wereld voor. Na schatting worden er alleen al in de Europese Unie 140.000 mensen verhandeld, drie vierde deel van dit aantal wordt gebruikt voor seksuele uitbuiting. In 2011 zijn er nieuwe richtlijnen gesteld door de Europese Unie om de slachtoffers van mensenhandel op een goede en veilige wijze te helpen.  Hieronder valt:

• Mensenhandel komt voor bij vrouwen en mannen. Vrouwen gaan meestal de prostitutie in, doordat zij te maken krijgen met pooiers of loverboys. Veelvoorkomend bij mannen is gedwongen arbeid. Doordat dit verschilt per sekse moeten de maatregelen daarop aangepast worden, dus geslachtsspecifiek. De maatregelen voor mannen zijn anders dan de maatregelen voor vrouwen.
• De veiligheid van de slachtoffers van mensenhandel staat altijd voorop, mits hij/zij uit de Europese Unie komt.
• De overheid moet organisaties die slachtoffers van mensenhandel helpen altijd steunen en stimuleren. Een nauwe samenwerking tussen de overheid en deze organisaties is het uiteindelijke doel.
• Kinderen lopen ook gevaar om het slachtoffer te worden van mensenhandel, zelfs meer dan bij volwassenen. Daarom staat de veiligheid van kinderen altijd voorop. Bij de maatregelen die moeten worden getroffen, moet men zich houden aan de rechten van het kind.

In 2012 presenteerde de Europese Commissie de “EU-strategie voor de uitroeiing van mensenhandel 2012-2016”, dit was als aanvulling bedoeld op de al genoemde richtlijnen. Door hier op te klikken, komt u bij het pdf bestand. In deze strategie staat een reeks met voorstellen en prioriteiten waarmee de lidstaten samen er beter voor kunnen zorgen om de mensenhandel te kunnen bestrijden. [1]

In 2013 werkten de landen van de Europese Unie steeds nauwer samen. Hierdoor werd de Eurosur opgericht, dit is een grensbewakingssysteem. Dit systeem is bedoeld om zware criminaliteit,  waaronder mensenhandel, te voorkomen en te bestrijden en om slachtoffers onder migranten op zee te verminderen.[2]  Toen het systeem van start ging deden er 17 EU-landen mee aan dit systeem. Later in 2013 maakten ook alle andere landen van de Europese Unie deel uit van de Eurosur.[3]

De Eurosur had een aantal maatregelen in gedachten om de EU-landen een beter grensbewakingssysteem te laten toepassen. Hieronder vallen drie fases:[4]

1. De bestaande bewakingssystemen en mechanismen van de lidstaten aan elkaar te koppelen en te stroomlijnen.
2. Het beter gebruik maken van bewakingsinstrumenten.
3. Gegevensuitwisselingstructuur tot stand brengen.

Het is onduidelijk of deze drie fases ook echt uitgevoerd zijn.

Van 2015 tot 2017 gaat de Task Force de aanpak tegen mensenhandel verder verstevigen. Hierbij gaan partijen steeds nauwer samenwerken. Onder andere de Nationale Politie, Koninklijke Marechaussee en de Immigratie- en Naturalisatiedienst. Hierdoor kan vanuit vele verschillende invalshoeken en organisaties, beter worden gelet op signalen van mensenhandel.[5]

Verschillende landen binnen de EU hebben verschillende meningen over de omgang met mensenhandel met betrekking tot prostitutie.

Zweden is het eerste land die de vraag naar seksuele diensten strafbaar gesteld heeft.[6] Dit betekent dat Zweden de koper van de seksuele diensten afstraft in plaats van de handelaar. Zij zeggen: als er geen vraag is, dan is er geen aanbod en zonder vraag en aanbod is er geen markt, dus geen mensenhandel. Zo zeggen ze ook: "Sekskopers sponsoren de mensenhandel. Zij stoppen hun geld in de georganiseerde misdaad. Zij creëren dit probleem.".[7] Zweden straft de prostitutie af door middel van een boete of een gevangenisstraf tot 6 maanden voor het kopen van seksuele diensten. Echter wordt er in Nederland gezegd dat de koper geen misdadiger is. Het is de pooier, de mensenhandelaar, niet de koper, die crimineel is. Wanneer er in Nederland iemand seks heeft met een minderjarige prostituee, is de maximale gevangenisstraf 4 jaar of een geldboete uit de vierde categorie, dit betekend dat de boete 20.250 euro maximaal kan bedragen.[8] [9] Degene die schuldig is aan mensenhandel, dit geldt vooral voor de mensenhandelaren, wordt met gevangenisstraf tot maximaal twaalf jaren of een geldboete van de vijfde categorie, dit kan maximaal oplopen tot € 81.000, gestraft.[10] Een groot deel van de prostituees komt uit Roemenië, hier is alles wat te maken heeft met prostitutie strafbaar: degene die seks verkoopt, degene die ervoor betaalt en degene die prostituees verhandelt. Zelfs als je televisie kijkt in Roemenië komen er genoeg reclames voor met waarschuwingen naar mensenhandelaren.

Het prostitutiebeleid in de lidstaten van de Europese Unie bepaalt hoe de mensenhandelaren te werk gaan. Een voorbeeld is hierbij: een Roemeens meisje van veertien jaar wordt getraind voor prostitutiewerk in Roemenië. Op haar zestienjarige leeftijd wordt ze geëxporteerd maar Zwitserland, omdat daar prostitutie met zestien jaar legaal is en zo kan ze daar meer gaan verdienen. Wanneer ze achttien jaar is gaat ze door naar Nederland, waar ze legaal kan werken en nog meer kan gaan verdienen. Veel prostituees blijven als prostituee werken, omdat ze veel meer verdienen dan in het begin. Niet alle prostituees gaan naar Nederland, maar ook naar bijvoorbeeld: Spanje, Duitsland, Italië of Groot-Brittannië.

Om een beeld te schetsen van hoe het nou werkelijk gaat bij meisjes die in de handen komen van mensenhandelaren, heb ik een verhaal van een meisje genaamd: Andrea.  Andrea werd op haar veertienjarige leeftijd verliefd op een jongen. Haar ouders mochten van niks weten. Ze gingen samen een “weekendje weg”. In plaats van iets leuks te gaan doen, werd ze op straat achter gelaten. Aan het eind van de dag kwam de jongen terug en vroeg aan haar: “Hoeveel heb je verdient?”. Andrea snapte er niks van en vroeg hoe ze geld zou moeten verdienen. De jongen werd boos en sloeg haar in elkaar, verder legde hij uit wat ze moest doen om geld te verdienen. Andrea werkte zes tot zeven maanden op straat, waarna ze eindelijk kon ontsnappen. Ze vluchtte naar een lokaal politiebureau en vroeg om hulp. Ze kreeg geen hulp, maar werd zelfs door de politie teruggestuurd naar de jongen. Blijkbaar werkte de lokale politie samen met de jongen. Hieruit blijkt dat prostitutie een georganiseerde misdaad is, omdat zelfs de politie dit spelletje meespeelt. Nadat ze weer terug bij af was werd ze door de jongen in elkaar geslagen. Na een aantal maanden kon ze gelukkig weer ontsnappen en deze keer naar een betrouwbaar politiebureau vluchten. Andrea zit nu in een opvangcentrum met andere meisjes die ook in de handen zijn geweest van mensenhandelaren. Zo zie je maar weer hoe makkelijk het gaat om een meisje van straat te plukken en gevangen te nemen in de mensenhandel. En hoe lastig het is als meisje zijnde eruit te komen.

 

 

[1] https://www.europa-nu.nl/id/vikzp5di6mrs/mensenhandel

[2] https://nl.wikipedia.org/wiki/Eurosur

[3] http://www.europa-nu.nl/id/vjdrk8h0lujs/europees_grensbewakingssysteem_eurosur

[4] http://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=URISERV%3Al14579

[5] https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2014/03/12/opstelten-task-force-verstevigt-en-verbreedt-aanpak-tegen-mensenhandel

[6]http://www.mensenhandelweb.nl/system/files/documents/10%20mrt%202014/Masterthesis_Tessa_Leonhard.pdf

[7] http://www.eo.nl/geloven/nieuws/item/eo-docu-over-prostitutiebeleid-en-mensenhandel/

[8] http://www.zedenadvocaat.nl/sex-met-minderjarige-prostituee/

[9] https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/straffen-en-maatregelen/vraag-en-antwoord/hoe-hoog-zijn-de-boetes-in-nederland

[10] http://wetten.overheid.nl/BWBR0001854/2016-04-20